Δευτέρα, Οκτωβρίου 15, 2007

Παραδομένος στις ορέξεις των media…

Σκίτσο του Αντρέα Πετρουλάκη («Καθημερινή» 11।10.2007)

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ως δημόσιο πρόσωπο έχει πολλές συμπάθειες και πολλές αντιπάθειες. Παρόλαυτα, αυτές τις μέρες της σκληρής δοκιμασίας του, σχεδόν όλοι οι Έλληνες πολίτες είναι κοντά του, ασχέτως αν τον συμπαθούν ή όχι, αν είναι θρήσκοι κοκ.

Σε αυτή, λοιπόν, τη δυσκολότερη περίοδο της ζωής του, τα ΜΜΕ πραγματικά «κανιβαλίζουν» πάνω απ’ το κρεβάτι του. Εκπομπές με ειδήμονες και μη, δελτία «ειδήσεων» και πάσης φύσεως talk shows, παραβιάζουν κάθε είδους έννοια του ιατρικού απορρήτου (η έννοια της ιδιωτικότητας έχει χαθεί προ πολλού για τα media) και «αποφαίνονται» για το «μέλλον» του εν είδει ιατρικού τηλε-συμβουλίου. Όμως, οι μεγαλοδημοσιογράφοι και οι τηλε-μαϊντανοί δεν είναι μόνοι σ’ αυτό τους το εγχείρημα. Συνεπικουρούνται και από ανώτατους ιεράρχες, άσπονδους (ή μη) φίλους του κ. Χριστόδουλου.

Φυσικά αυτή δεν είναι η πρώτη, ούτε προφανώς και η τελευταία φορά που τα ΜΜΕ εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο. Κάποιοι άλλοι υπενθυμίζουν ότι ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος επέτρεψε την είσοδο των τηλεοπτικών συνεργείων στους ναούς, ως εκ τούτου το «σενάριο» που ζούμε σήμερα ήταν προδιαγεγραμμένο.

Όπως και να έχει το θέμα, είναι τουλάχιστον λυπηρό να βλέπεις σχεδόν σε όλα τα κανάλια συζητήσεις οι οποίες πέρα από το ότι δεν οδηγούν πουθενά και θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, είναι και προσβλητικές για το επάγγελμα (ή λειτούργημα) της δημοσιογραφίας. Ευτυχώς, για μια ακόμα φορά, η πλειονότητα των έντυπων μέσων (δηλ. των εφημερίδων) κρατούν τη σημαία της δημοσιογραφικής αξιοπρέπειας σχετικά ψηλά…

Δ. Τζ.

5 σχόλια:

E.A. είπε...

Γιατί τα ίδια δεν είχαν γίνει και με τον θάνατο του Βαρθολομαίου??Έχουν ξεπεράσει κάθε μέτρο...Πέφτουν σαν τα κοράκια όταν μυρίζονται τηλεθεαση...Και πάλι καλά τα πράγματα είναι καλύτερα από εποχές Ματέι...

Unknown είπε...

Εδώ οι παπάδες συζητούν δίχως αιδώ την διαδοχή του πάνω απ' το πτώμα του , τα ΜΜΕ θα κόλλαγαν ;

Επιπλέον δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει τόσος πόνος για τον Χριστόδουλο , λες και είναι ο μοναδικός άνθρωπος που πάσχει απ' τν επάρατη νόσο. Πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν σε ράτζα , τουλάχιστον στην δική του περίπτωση η Εκκλησία έχει τα χρήματα να τον πάει στα καλύτερα νοσοκομεία. Η υγεία έχει εμπορευματοποιηθεί τόσο που υπάρχει άνιση αντιμετώπιση. Γιατί ν 'ασχολούμαστε με τον Χριστόδουλο μόνο και μόνο λόγω αξιώματος λες και η ζωή του αξίζει περισσότερο απ' την οποιαδήποτε άλλη ;

ΥΓ.Φίλε δ.τζ , αν μπορείς άφησε κανονικό σχόλιο γιατί έσβησα το δικό σου (λόγω ότ ήταν ειδοποιητικό) :)

Δ. Τζ. είπε...

@E.A.: Συμφωνώ ότι το θέμα και ο προβληματισμός που πρέπει να αναπτυχθεί γύρω από αυτό είναι ευρύτερος. Τώρα έτυχε να είναι ο Χριστόδουλος, στο παρελθόν υπήρξαν πολλοί άλλοι και θα ακολουθήσουν πολλοί άλλοι στο μέλλον. Δυστυχώς, όπως λειτουργούν σήμερα τα media αυτό είναι αναπόφευκτο. Όπως είπες κι έσυ "πέφτουν σαν τα κοράκια όταν μυρίζονται τηλεθέαση".

@samael: Ο λόγος που τα ΜΜΕ ασχολούνται μόνο με τον Αρχιεπίσκοπο είναι προφανώς λόγω της θέσης του. Αυτό δεν είναι απαραίτητα παράλογο, αλλά από την άλλη πλευρά έχεις δίκιο όταν λες ότι η ζωή του καθενός μας έχει την ίδια αξία. Όμως, η είδηση όταν αφορά διασημότητα ιεραρχείται αλλιώς από τα μέσα.

hasapi grammata είπε...

Διάβασα σε ένα άλλο blog για το «μεταθανάτιο άγχος» για τον ασθενή του Μαϊαμι! Τρομάζω από τις δυνάμεις του καλού, αυτού που σκύβει το κεφάλι στο καλό και αυτού που δεν έχει μάθει να διακρίνει το καλό από το κακό...

Ακόμα και το "ο θεός να βάλει το χέρι του" μοιάζει καυστικό αν το καλοσκεφτείς!

Την καλησπέρα μου

Haris είπε...

Ναι αλλά ο χριστόδουλος είναι παπαροκάς...

Σημ. είμαστε της ίδιας ηλικίας, σπουδάζουμε στον ίδιο τει, έχουμε προβλήματα με τις παρατάξεις. Αυτο που δεν έιμαστε ίδιοι είναι αρθογράφοι. Εσύ αλήθεια, που γράφεις;;