Επιβράβευση του εξτρεμισμού;

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ ήταν οι δύο κοινοβουλευτικές πολιτικές δυνάμεις οι οποίες επένδυσαν την πολιτική του επιβίωση ο πρώτος, την κατακόρυφη αύξηση των δυνάμεων του το δεύτερο, στο θέμα των μεταρρυθμίσεων στα πανεπιστήμια. Πολλές φορές, μάλιστα, επιδίωξαν την επίτευξη του στόχου τους παραβιάζοντας κάθε όριο νομιμότητας και κοινής λογικής.

Ήταν ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκείνος που διαμαρτυρόταν έξω απ’ τη ΓΑΔΑ, για να αφεθούν ελεύθεροι άνθρωποι που καμία σχέση δεν είχαν με τα πανεπιστημιακά πράγματα. Ήταν αυτές οι δυνάμεις της Αριστεράς οι οποίες έκλεισαν με το έτσι θέλω και με επίφαση δημοκρατικών διαδικασιών (βλ. συνελεύσεις – παρωδία) τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, κατά παράβαση του Συντάγματος, το οποίο ορίζει την ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση και την πληροφορία, η οποία εκείνες τις μέρες ήταν αδύνατη.

Δεν είναι, φυσικά, άμοιρα ευθυνών και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα για την όλη κατάσταση. Το ΠΑΣΟΚ με την επαμφοτερίζουσα στάση του «συμμετέχω – δε συμμετέχω», η δε ΝΔ για την έλλειψη «ελαστικότητας» της τ. υπουργού και γιατί δε προσπάθησε να εξηγήσει με νηφαλιότητα στην κοινωνία το νομοθετικό πλαίσιο. Ότι δηλαδή, δε χάλασε και ο κόσμος αν υπάρχει ένα ανώτατο όριο φοίτησης ν+2 (ουσιαστικά παραπάνω από ν+2 με ορισμένα «παραθυράκια), ότι επιτέλους δεν έχουν κανένα λόγο να εκλέγουν φοιτητές(!) τους καθηγητές, ότι τα «μη κρατικά» πανεπιστήμια θα αναγνωριστούν θέλουμε – δε θέλουμε βάση οδηγίας της Ε.Ε. και ότι το άσυλο πρέπει κάπως να αλλάξει για να μην είναι άσυλο εξω – πανεπιστημιακών αναρχικών δυνάμεων, αλλά άσυλο ιδεών (όπως ήταν κάποτε).

Θα κλείσω με ένα απόσπασμα του άρθρου του κ। Πάσχου Μανδραβέλη στην «Καθημερινή» της 11।10.2007: «Κάποιοι -είτε ονομαστούν “ταραξίες” είτε “προϊόντα της κακούργας κοινωνίας”- χρησιμοποιούν το υπάρχον νομικό πλαίσιο για να καταστρέφουν και δημόσια και ιδιωτική περιουσία. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε δεξιό ούτε αριστερό. Είναι υπαρκτό. Η λύση που προκρίνει ο Συνασπισμός είναι «μην αλλάζετε τίποτε. Κάποτε θα αλλάξει ο κόσμος και “τα παιδιά” δεν θα έχουν λόγους να τα καίνε». Αυτό πιθανόν κάποτε να γίνει πραγματικότητα, αλλά βραχυπρόθεσμα κάτι πρέπει να γίνει. Το λογικό είναι να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο που τοις πράγμασι δίνει άσυλο σε όσους καταστρέφουν. Αν αυτό αποτελεί “δεξιά θέση” τόσο το χειρότερο για την Αριστερά».

Δ. Τζ.