Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος πέρασε τα ξημερώματα της προπερασμένης Δευτέρας στην Ιστορία. Και αυτή είναι που θα τον κρίνει: Διότι τα περισσότερα από όσα λέγονται τώρα –είτε αυτά είναι θετικά είτε είναι αρνητικά– εμπεριέχουν το στοιχείο του συναισθηματισμού. Κι όπως γνωρίζουμε, ο συναισθηματισμός δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος, πόσο μάλλον όταν προσπαθείς να αποτιμήσεις των παρουσία ενός δημοσίου προσώπου.Τα τελευταία δέκα χρόνια που βρέθηκε στο τιμόνι της Ελλαδικής Εκκλησίας, ο Χριστόδουλος, δημιούργησε συμπάθειες, αντιπάθειες, έριδες, βρέθηκε στη δίνη οικονομικο-δικαστικών σκανδάλων, αλλά κυρίως δεν έμεινε αδρανής. Είχε γνώμη και την έλεγε. Πολλές φορές οι απόψεις του ενοχλούσαν, ενώ σε μερικές περιπτώσεις μάλλον ξεπέρναγε τα όρια του ρόλου του, ως θρησκευτικός ηγέτης. Σίγουρα όμως δεν πέρναγε απαρατήρητος. Ό, τι έκανε ή έλεγε σήκωνε συζητήσεις…
Αυτό που μου προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση, είναι η συζήτηση που έχει αναπτυχθεί μετά το θάνατο του Αρχιεπισκόπου και ομολογώ ότι δε μπορώ να την παρακολουθήσω. Με εντυπωσιάζει ο έκδηλος ενθουσιασμός κάποιων –οι οποίοι μάλλον δεν έχουν και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα της εκκλησίας– για το τέλος του Χριστόδουλου –πως μπορείς να χαίρεσαι όταν φεύγει κάποιος; Αυτός ο ενθουσιασμός, όμως, δεν κρύβεται και εξωτερικεύεται με φοβερής έμπνευσης συνθήματα (μέχρι και ευχαριστίες στον «καρκίνο»…), τα οποία μόνο αηδία προκαλούν…
Δεν ισχυρίζομαι ότι ο Χριστόδουλος ήταν ο τέλειος Αρχιεπίσκοπος. Εξάλλου δεν είμαστε όλοι θρήσκοι και –ως εκ τούτου– δεν προσεγγίζουμε όλοι το θέμα με τα ίδια κριτήρια. Ωστόσο, θεωρώ πως είναι τελείως διαφορετικό το να διαφωνείς με τα πεπραγμένα κάποιου, με το να χυδαιολογείς πάνω από έναν νεκρό. Οι αρχαίοι Έλληνες, που τόσο μας αρέσει να λέμε ότι είμαστε άξιοι συνεχιστές τους, θα το χαρακτήριζαν ύβρη...
Δ. Τζ.
6 σχόλια:
Έχεις απόλυτο δίκιο.
Καλή εβδομάδα φίλε δ.τζ.
Θεωρώ πως ο Χριστόδουλος έγινε αντιπαθής ως θεσμικός ρόλος κι όχι ως μεμονωμένο άτομο.
Κι οι χουντικοί ηγέτες πέθαναν αλλά δεν νομίζω πως στεναχωρήθηκαν πολλοί...θέλω να πω πως ναι μεν (ξέρεις τις απόψεις μου για το θέμα), αλλά απ' την άλλη δεν τους κατηγορώ τελείως όσους χαίρονται.Μπορεί να είναι ο θάνατος σημείο ανακωχής(ρητορικη ερωτηση);
Το μόνο εμετικό(η επιτομή του κάγκουρα που λέμε) ήταν η αφίσσα...
@σοφία: Την καλησπέρα μου! Είναι πραγματικά στενάχωρο να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Λίγος σεβασμός στη μνήμη του ανθρώπου που έφυγε –είτε τον συμπαθούμε είτε όχι– δε βλάπτει...
@samael: Καταλαβαίνω τι εννοείς φίλε samael, αλλά νομίζω ότι η σύγκριση με τους ηγέτες της χούντας είναι λίγο άδικη για το Χριστόδουλο. Αυτός, ως θρησκευτικός ηγέτης εκπροσωπούσε μια σημαντική μερίδα του λαού (αριστερούς και δεξιούς, πλούσιους και φτωχούς). Όπως έχει ειπωθεί, κάποιες φορές υπερέβη τα όρια του θεσμικού του ρόλου, αλλά αυτό δεν το εξετάζουμε εδώ.
Βέβαια δικαίωμα του καθενός είναι να χαίρεται ή να λυπάται με το τέλος κάποιου, απλά εγώ δεν καταλαβαίνω πως μπορεί να χαίρεσαι όταν φεύγει ένας παπάς, που σε τελική ανάλυση δεν ευθύνεται και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας! Και πάντως η όποια επιρροή ή επίδραση του ήταν σε αυτούς που ασχολούνται με τα της εκκλησίας. Δε μιλάμε δηλαδή για κάποιον πρωθυπουργό, ο οποίος λ.χ. υποθήκευσε το μέλλον της χώρας…
Στο μόνο που θα διαφωνήσω είναι ότι ΔΕΝ εκπροσωπούσε όλους τους Έλληνες, τουλάχιστον στην πράξη.
Σίγουρα δεν ευθύνεται για τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως δυναμίτισε το κλίμα πολλές φορές και υπήρξε αφορμή για διαχωρισμούς "πιστών". Δεν μπορείς να κατηγορείς ας πούμε όσους επιθυμούν τον ιαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους ως γραικύλους...φαίνεται ότι δεν θες να αντιπροσωπεύεις όλους και όποιος δεν είναι υπέρ σου είναι εναντίον σου.
Καλησπέρα φίλε μου!
Άλλη μια δύσκολη (για μένα) βδομάδα ξεκίνησε...
@samael: Σαφώς δεν εκπροσωπούσε όλο το λαό, αλλά σίγουρα μια σημαντική μερίδα του. Θα συμφωνήσω σε αυτό που λες, ότι δηλ. δεν αντιπροσώπευε όλους τους πιστούς, αλλά νομίζω ότι πάντα θα συμβαίνει αυτό: όποιος βρέθηκε ή θα βρεθεί στο μέλλον στη θέση του Αρχιεπισκόπου, είτε πιο ήπιος, είτε πιο "εξτρεμιστής" από το Χριστόδουλο, κάποιους από τους πιστούς δε θα τους εκφράζει, αυτό είναι βέβαιο...
Καλή βδομάδα και καλή δύναμη!
Προσωπικά δεν τον χώνευα. Δεν θα σου πω ότι χάρηκα κιόλας. Πιο μεγάλη όμως ύβρις για μένα ήταν η εκμετάλευση του γεγονότος από την ΝΔ για τριήμερο πένθος (δεν έχει γινει με όλους τους αρχιεπισκόπους αυτό) όπως και η αγιοποίησή του.
Φυσικά και πόνεσε και υπέφερε (έχω δει δικό μου άνθρωπο με παρόμοιο τρόπο να φεύγει και είναι τουλάχιστον εφιαλτικό) όμως είχε ένα ολόκληρο επιτελείο που ασχολούταν μαζί του. Είμαι κοντά στο "Μεταξά" , αν τύχει να περάσεις από κοντά θα δεις πολλά τέτοια δράματα και πολύ πιο σκληρά.
Ως εκ τούτου δεν χάρηκα αλλά δεν στεναχωρήθηκα κιόλας.
Περισσότερο θύμωσα που τον χρησιμοποιήσαν για κάποιες ψήφους εντελώς λαϊκίστικα. Αυτό δεν ξέρω κατά πόσο του άξιζε.
Δημοσίευση σχολίου