Πριν από λίγες μέρες επανακυκλοφόρησε ο «Οδηγητής», η μηνιαία εφημερίδα της νεολαίας του ΚΚΕ. Τόσο η ραδιοφωνική, όσο και η διαδικτυακή διαφήμιση του εντύπου έκλεινε με τη φράση «η αλήθεια γράφεται με κόκκινο». Στη φράση αυτή λανθάνει ένας συλλογισμός: η παραδοχή ότι η αλήθεια είναι μια έννοια την οποία κατέχουν τα στελέχη και οι οπαδοί μιας και μόνο παράταξης.
Φυσικά, φορέας αυτής της ιδέας δεν είναι μόνον ο Περισσός, αλλά όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί που εκπροσωπούνται σήμερα στο Κοινοβούλιο. Πόσες φορές δεν ακούσαμε στελέχη της αντιπολίτευσης να κατηγορούν τους (νυν) κυβερνώντες ότι δεν παράγουν κανένα έργο, αλλά αντιθέτως κατέστρεψαν την «ισχυρή Ελλάδα» που παρέλαβαν από την προηγούμενη κυβέρνηση. Και το αντίθετο: σύσσωμη τη «γαλάζια» παράταξη να δηλώνει ανενδοίαστα πως ό,τι έχει γίνει από το 2004 μέχρι σήμερα είναι «στη σωστή κατεύθυνση».
Όταν κάποιος αισθάνεται φορέας της απόλυτης αλήθειας έχει παράλληλα την τάση να μηδενίζει τα πάντα. Οι βουλευτές τις αντιπολίτευσης δεν έχουν να πουν ούτε μια καλή κουβέντα για το έργο της κυβέρνησης, παρά μόνο ασκούν κριτική. Η κυβερνώσα παράταξη, από την πλευρά της, μας ενημέρωνε το 2004 ότι παραλάμβανε «καμένη γη». Κατ’ αυτόν τον τρόπο κυριαρχεί στο πολιτικό στερέωμα μια ισοπεδωτική λογική του παραλόγου. Ό,τι κάνει ο αντίπαλος είναι ντε φάκτο καταστροφικό ή στην καλύτερη περίπτωση εντελώς λανθασμένο.
Βέβαια, όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να αναγνωστούν πλήρως και σωστά χωρίς να έχουμε κατά νουν ότι μιλάμε για πολιτική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είναι π. χ. σαφές ότι ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι κατά κανόνα να αντιτίθεται στις πολιτικές της κυβέρνησης. Ωστόσο, όταν κυριαρχεί ο δογματισμός και η ξύλινη γλώσσα και κάποιοι ομιλούν στο όνομα της μιας και μοναδικής αλήθειας, αναρωτιέμαι ποιον πείθουν, πέρα από μερικούς φανατικούς οπαδούς, που θα ψήφιζαν την «παράταξη» ούτως ή άλλως.
Ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της αρχαιότητας, ο Πρωταγόρας συνήθιζε να λέει στους μαθητές του ότι «δεν υπάρχει αλήθεια, μόνο ανθρώπινη γνώμη». Αυτό, οι πολιτικοί μας ταγοί δείχνουν να το αγνοούν. Ίσως επειδή δε «συμφωνεί» με τη δική τους «αλήθεια»…
Δ. Τζ.
Φυσικά, φορέας αυτής της ιδέας δεν είναι μόνον ο Περισσός, αλλά όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί που εκπροσωπούνται σήμερα στο Κοινοβούλιο. Πόσες φορές δεν ακούσαμε στελέχη της αντιπολίτευσης να κατηγορούν τους (νυν) κυβερνώντες ότι δεν παράγουν κανένα έργο, αλλά αντιθέτως κατέστρεψαν την «ισχυρή Ελλάδα» που παρέλαβαν από την προηγούμενη κυβέρνηση. Και το αντίθετο: σύσσωμη τη «γαλάζια» παράταξη να δηλώνει ανενδοίαστα πως ό,τι έχει γίνει από το 2004 μέχρι σήμερα είναι «στη σωστή κατεύθυνση».
Όταν κάποιος αισθάνεται φορέας της απόλυτης αλήθειας έχει παράλληλα την τάση να μηδενίζει τα πάντα. Οι βουλευτές τις αντιπολίτευσης δεν έχουν να πουν ούτε μια καλή κουβέντα για το έργο της κυβέρνησης, παρά μόνο ασκούν κριτική. Η κυβερνώσα παράταξη, από την πλευρά της, μας ενημέρωνε το 2004 ότι παραλάμβανε «καμένη γη». Κατ’ αυτόν τον τρόπο κυριαρχεί στο πολιτικό στερέωμα μια ισοπεδωτική λογική του παραλόγου. Ό,τι κάνει ο αντίπαλος είναι ντε φάκτο καταστροφικό ή στην καλύτερη περίπτωση εντελώς λανθασμένο.
Βέβαια, όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να αναγνωστούν πλήρως και σωστά χωρίς να έχουμε κατά νουν ότι μιλάμε για πολιτική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είναι π. χ. σαφές ότι ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι κατά κανόνα να αντιτίθεται στις πολιτικές της κυβέρνησης. Ωστόσο, όταν κυριαρχεί ο δογματισμός και η ξύλινη γλώσσα και κάποιοι ομιλούν στο όνομα της μιας και μοναδικής αλήθειας, αναρωτιέμαι ποιον πείθουν, πέρα από μερικούς φανατικούς οπαδούς, που θα ψήφιζαν την «παράταξη» ούτως ή άλλως.
Ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της αρχαιότητας, ο Πρωταγόρας συνήθιζε να λέει στους μαθητές του ότι «δεν υπάρχει αλήθεια, μόνο ανθρώπινη γνώμη». Αυτό, οι πολιτικοί μας ταγοί δείχνουν να το αγνοούν. Ίσως επειδή δε «συμφωνεί» με τη δική τους «αλήθεια»…
Δ. Τζ.
6 σχόλια:
Εχεις δικιο.Ωστοσο, για καποια θεματα υπαρχει αντικειμενικη αληθεια.
Δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια (στην πολιτική). Μόνο μια σούπα υποκειμενικοτήτων που δεν καταλήγει πουθενά.
Οι θεματοφύλακες της Αλήθειας είναι μακρυά απ' την πολιτική. Αν και εύκολο να πει κανείς ότι ηθική και πολιτική δεν συμβαδίζουν πλέον, στέκομαι στο σλόγκαν "Η Αλήθεια γράφεται με κόκκινο"...ούτε πρωτοσέλιδο του "Φωτός" να το έλεγε...
Φυσικά συμφωνώ με το ρητό του μεγάλου σοφού.
Αλήθεια δεν υπάρχει στα φυσικά φαινόμενα, μόνο πραγματικότητα. Ούτε καν στην τέχνη δεν υπάρχει αλήθεια. Να μην μιλήσω για την θρησκεία...
Το ότι γράφεται με κόκκινο απλά δείχνει ότι η σκοπιά που βλέπουν την αλήθεια είναι από ΚΚΕ μεριά.
όπως λέει και ο samael στην πολιτική δεν υπάρχει μια μόνο αλήθεια.
Αλήθεια= με Α(στερητικό) και Λήθη(όταν ξεχνάμε κάτι, ύπνος)
Άρα αλήθεια σύμφωνα και με τους αρχαίους έλληνες θα πει αυτό που μένει χαραγμένο στη μνήμη μας και δεν ξεχνιέται...
Μάλλον δίκαιη κριτική.
Δ. Τζ. μου πόσο δίκιο έχεις για άλλη μια φορά!
Από πότε η αλήθεια θα μπορούσε να καλυφθεί-κουκουλωθεί με πολιτικό μανδύα;
Από πότε η αμεροληψία απέκτησε κομματικό φορέα;
Από πότε τα εκάστοτε κόμματα γνωρίζουν για μας καλύτερα από εμάς;
Θέλω να πιστεύω οτι η πιο τρανταχτή απόδειξη οτι ο κόσμος δεν παραμυθιάζεται είναι οτι οι εφημερίδες που τυπώνουν την "αλήθεια" όπως τους υποδεικνύεται από τα κόμματα που τις στηρίζουν οικονομικά και όχι μόνο έρχονται τελευταίες και καταϊδρωμένες.
Τις καλησπέρες μου καλέ μου!! :)))
@anisixos: Θα συμφωνήσω ότι σε κάποια θέματα υπάρχει ένα "κοινό" αίσθημα στους πολίτες. Αυτό προσβάλλουν τα κόμματα, όταν προσπαθούν να εμφανίσουν το άσπρο ως μαύρο.
@samael: Όντως η αλήθεια είναι κάτι σχετικό, πόσο μάλλον στην πολιτική που (υποτίθεται ότι) μπλέκονται διαφορετικές ιδεολογίες. Συμφωνώ ότι στην τέχνη και στην θρησκεία τα πράγματα είναι ακόμα πιο σχετικά: στη μεν πρώτη παίζει ρόλο η διαφορετική προσέγγιση του καθενός απέναντι σε ένα έργο τέχνης, στη δε δεύτερη η διαφορετική πίστη. Αλλά στην πολιτική μιλάμε, δυστυχώς, συχνά για ηθελημένη διαστρέβλωση της πραγματικότητας (αυτό που ορίζει ο κοινός νους ως πραγματικότητα) χάριν της επικοινωνίας και της δημιουργίας εντυπώσεων.
@attickattack: Γενικά ισχύει αυτό, ότι δηλ. δεν υπάρχει μια και μοναδική αλήθεια, αλλά όπως έγραψα και στον anisixo, ορισμένες φορές τα όσα ακούγονται από χείλη πολιτικών, αποτελούν χωρίς αμφιβολία εξόφθαλμη προσπάθεια παραποίησης της πραγματικότητας, όπως την αντιλαμβάνεται ο μέσος πολίτης.
@ευάγγελος: Ποιος όμως βρήσκει το δίκιο του;
@cinderella: Καλησπέρα αγαπητή μου cinderella. Συμφωνούμε απόλυτα. Προσυπογράφω τόσο τα ερωτήματα που θέτεις, όσο και αυτό που λες στο τέλος. Ελπίζω να πάρουν οι πολιτικοί μας το μήνυμα που στέλνει ο κόσμος, θεωρώντας τους αναξιόπιστους και να αλλάξουν στάση. Αλλά μάλλον αυτά είναι ευσεβείς πόθοι της ηλικίας μας...
Δημοσίευση σχολίου