Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από το απονενοημένο διάβημα του τέως γ.γ. του υπουργείου Πολιτισμού κ. Χρήστου Ζαχόπουλου. Τις τελευταίες μέρες η υπόθεση φαίνεται πως είναι στάσιμη, ενώ οι μέχρι τώρα ενδείξεις της δικαστικής, αλλά και της δημοσιογραφικής έρευνας κάνουν λόγο για «ροζ» και όχι οικονομικό σκάνδαλο. Παρόλα αυτά τα δελτία ειδήσεων ασχολούνται (σχεδόν) αποκλειστικά με το θέμα Ζαχόπουλου, έστω και αν δεν έχουν να προσθέσουν κάτι καινούργιο πάνω σ’ αυτό.
Την ίδια ώρα στο διεθνές στερέωμα συμβαίνουν μείζονος σημασίας γεγονότα, τα οποία οι τηλεοπτικοί δίαυλοι προσπερνούν, θεωρώντας τα προφανώς μικρότερης σημασίας σε σχέση με τη βουτιά στο κενό ενός πρώην γεν. γραμματέα υπουργείου. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη σφαγή στην Κένυα, με τους νεκρούς να ξεπερνούν τους 600, τις πολιτικές εξελίξεις και την αναταραχή στο Πακιστάν μετά τη δολοφονία της ηγέτιδας της αντιπολίτευσης, αλλά και τις προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη των υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το 2008.
Εν αντιθέσει με ότι συμβαίνει στα καθ’ ημάς, η δομή ενός δελτίου ειδήσεων κάποιου βρετανικού, αμερικανικού ή γαλλικού τηλεοπτικού δικτύου βασίζεται σε δύο στοιχεία: αφενός η παρουσίαση και η ανάλυση των θεμάτων δεν κρατάει περισσότερο από δύο – τρία λεπτά, αφετέρου υπάρχει ένας μόνον σχολιαστής, κι αυτός μόνον στα θέματα που χρίζουν περεταίρω ανάλυσης. Στη χώρα μας συμβαίνει το εξής απίθανο: στις ειδήσεις παρουσιάζονται 3 – 4 ρεπορτάζ συνολικής διάρκειας 12 – 15 λεπτών, τα οποία σχολιάζονται από τους «ειδήμονες» για περισσότερη από μισή ώρα. Πέρα, λοιπόν, από μονοθεματικά, τα δελτία ειδήσεων της ελληνικής τηλεόρασης είναι περισσότερο talk shows, παρά ειδήσεις.
Από κάποιους θα ακουστεί η γνωστή επωδός ότι «αυτά θέλει ο κόσμος». Δεν είμαι όμως και τόσο σίγουρος ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ο τηλεθεατής καταφεύγει σε αυτά τα προγράμματα αφενός για να γεμίσει την ώρα του με κάτι ανάλαφρο –χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι το εγκρίνει– και αφετέρου επειδή είναι ίσως εθισμένος σε τέτοιου είδους προγράμματα. Ίσως πάλι τα ποσοστά τηλεθέασης των δελτίων ειδήσεων να οφείλονται στον τρόπο με τον οποίο ιεραρχεί τα θέματα η κοινωνία μας. Αν ισχύει αυτή η υπόθεση μπορούμε πιθανώς να καταλάβουμε γιατί η είδηση περνάει σε δεύτερη μοίρα, δίνοντας τη θέση της στο σχόλιο…
Δ. Τζ.
Την ίδια ώρα στο διεθνές στερέωμα συμβαίνουν μείζονος σημασίας γεγονότα, τα οποία οι τηλεοπτικοί δίαυλοι προσπερνούν, θεωρώντας τα προφανώς μικρότερης σημασίας σε σχέση με τη βουτιά στο κενό ενός πρώην γεν. γραμματέα υπουργείου. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη σφαγή στην Κένυα, με τους νεκρούς να ξεπερνούν τους 600, τις πολιτικές εξελίξεις και την αναταραχή στο Πακιστάν μετά τη δολοφονία της ηγέτιδας της αντιπολίτευσης, αλλά και τις προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη των υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το 2008.
Εν αντιθέσει με ότι συμβαίνει στα καθ’ ημάς, η δομή ενός δελτίου ειδήσεων κάποιου βρετανικού, αμερικανικού ή γαλλικού τηλεοπτικού δικτύου βασίζεται σε δύο στοιχεία: αφενός η παρουσίαση και η ανάλυση των θεμάτων δεν κρατάει περισσότερο από δύο – τρία λεπτά, αφετέρου υπάρχει ένας μόνον σχολιαστής, κι αυτός μόνον στα θέματα που χρίζουν περεταίρω ανάλυσης. Στη χώρα μας συμβαίνει το εξής απίθανο: στις ειδήσεις παρουσιάζονται 3 – 4 ρεπορτάζ συνολικής διάρκειας 12 – 15 λεπτών, τα οποία σχολιάζονται από τους «ειδήμονες» για περισσότερη από μισή ώρα. Πέρα, λοιπόν, από μονοθεματικά, τα δελτία ειδήσεων της ελληνικής τηλεόρασης είναι περισσότερο talk shows, παρά ειδήσεις.
Από κάποιους θα ακουστεί η γνωστή επωδός ότι «αυτά θέλει ο κόσμος». Δεν είμαι όμως και τόσο σίγουρος ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ο τηλεθεατής καταφεύγει σε αυτά τα προγράμματα αφενός για να γεμίσει την ώρα του με κάτι ανάλαφρο –χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι το εγκρίνει– και αφετέρου επειδή είναι ίσως εθισμένος σε τέτοιου είδους προγράμματα. Ίσως πάλι τα ποσοστά τηλεθέασης των δελτίων ειδήσεων να οφείλονται στον τρόπο με τον οποίο ιεραρχεί τα θέματα η κοινωνία μας. Αν ισχύει αυτή η υπόθεση μπορούμε πιθανώς να καταλάβουμε γιατί η είδηση περνάει σε δεύτερη μοίρα, δίνοντας τη θέση της στο σχόλιο…
Δ. Τζ.
11 σχόλια:
H ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ.ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΔΕΛΤΙΑ ΕΧΟΥΜΕ.ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ.ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.
Πραγματικά φίλε μου δεν υπάρχει άλλη χώρα μ 'αυτή την μορφή δελτίου.
Τόσες μπαρούφες αντιγράφουμε με κάκιστο τρόπο μάλιστα, γιατί δεν αντιγράφουμε το δελτίο του BBC ως αισθητική και ουσία;
Όσο για τα γελοία θέματα που ασχολούνται τελευταία είναι πάγια τακτική των ΜΜΕ και κλασικό είδος κοινωνικής μηχανικής και προπαγάνδας. Κοιμήζουν τον κόσμο...όπως είχε πει κι ο Κ.Καστοριάδης για "κοινωνία της λήθης"...Που άρθρο16, ασφαλιστικό κτλ; Αυτά είναι κοινωνικά θέματα...
Τα πολιτικά θέματα είναι τα πορνο...ξεφτίλα!
Αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη. Μάλιστα γνωστός δημοσιογράφος στον Άλφα θα κάνει εκπομπή για την...ερωτική φωλιά!Έλεος!
Aυτό που λέει ο Νίκος είναι δυστυχώς μεγάλη αλήθεια. Τα δελτία ειδήσεων αντικατοπτρίζουν το επίπεδο του κοινού και εδώ που τα λέμε μόνο η κρατική τηλεόραση έχει ειδήσεις της προκοπής και βλέπουμε τα ποσοστά τηλεθέασης που πιάνει.
Πάντως αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι οι λέξεις-καραμέλες που χρησιμοποιούνται στην υπόθεση αυτή αλλά και οι εκάστοτε λέξεις-καραμέλες στην εκάστοτε υπόθεση. Τώρα τους έχει κολλήσει το απονενοημένο διάβημα. Είμαι σίγουρη, ένας το είπε και 1000 το αντιγράψανε. Είμαι σίγουρη οτι στην αρχή δεν ήξεραν καν πως γράφεται. Μετα με τη βοήθεια του word το βρήκανε. Και το λένε από το πρωι μέχρι το βράδυ όλοι!!
Τις καλησπέρες μου!!
@νίκος: Σίγουρα η τηλεόραση και η ενημέρωση που αυτή προσφέρει αντικατοπτρίζει κατά κάποιον τρόπο το επίπεδο και τις προτεραιότητες τόσο της κοινωνίας, όσο και του πολιτικού κόσμου. Άρα αυτή η θεωρία έχει κάποια δόση αλήθειας. Την καλησπέρα μου.
@samael: Έτσι είναι φίλε samael. Έχουμε να μιλήσουμε για πολιτική πάνω από είκοσι μέρες! Όλοι και όλα φαίνονται εγκλωβισμένα στη μέγγενη του "ροζ" dvd. Για πόσο όμως μπορούμε να ανεχτούμε το να πέφτει τόσο χαμηλά το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου;
@cinderella: Στο πρώτο σκέλος δεν έχω να προσθέσω κάτι cinederella μου.
Σ' αυτό που λες σε σχέση με τη χρήση του όρου "απονενοημένο διάβημα" εν μέρει θα συμφωνήσω.
Απ' την άλλη, ίσως είσαι αναγκασμένος να χρησιμοποιήσεις αυτή την έκφραση, αφού δε μπορείς να επαναλαμβάνεσαι συνέχεια λέγοντας "απόπειρα αυτοκτονίας"...
Πράξη απελπισίας
Ατυχές συμβάν
ή όπως θα έλεγε και ο Σεφέρης "για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη"!! :)))
Μπορεί και να έχεις δίκιο. Πάντως το "απονενοημένο διάβημα", αν και πολυχρησιμοποιημένο, πιάνει τον παλμό της πράξης αυτής καθαυτής. Μια πράξη πέρα από τη λογική, παράλογη, απονενοημένη.
Στην Ελληνική τηλεόραση τα δελτία 2 καναλιών διαφημίζονται ως ποιοτικά.
Αυτά της ΝΕΤ και αυτά του ΣΚΑΙ.
Τα δελτία του ΣΚΑΙ έχουν αντιγραψει στο έπακρον το βρετανικό μοντέλο ειδήσεων (ολιγόεπτα ρεπορτάζ και σχολιασμός). Όμως τα ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ αφήνουν πολλά κενά και μερικές φορές καταλήγουν σε ένα θέμα το οποίο είναι διαφορετικό από αυτό που ξεκίνησε το ρεπορτάζ, συνήθως γιανα προωθηθούν κάποιοι διαφημιζόμενοι ή το ίδιο το αφεντικό του ΣΚΑΙ.
Πιστέυω ότι τα πιο ποιοτικά δελτία ειδήσεων είναι αυτά της ΝΕΤ (χωρίς βέβαια να μην έχουν και αυτά τα μειονεκτήματά τους, όπως η υπέρμετρη προβολή του κυβρνητικού έργου).
Τα δελτία συνεχίζουν και ασχολούνται με το θέμα Ζαχόπουλου γιατί πιστεύουν ότι κρύβεται κάτι μεγαλύτερο από ένα απλό ροζ σκάνδαλο...Δεν έχει την ίδια βαρύτητα με το θέμα Βαρθολομαίου.Τα ελληνικά δελτία ειδήσεων δεν είναι τόσο καλά όχι επειδή είναι μονοθετικά, αλλά επειδή έχουν τους ίδιους σχολιαστές σε όλα τα θέματα, θεωρώντας τους εαυτούς τους επαϊοντες...Δεν πιστεύω ότι το κλάμα της Κλίντον είναι πιο σημαντικό από το ζήτημα Ζαχόπουλου. Εξάλλου σε όλα τα κανάλια παγκοσμίως η γραμμή που ακολουθείται για την ιεράρχηση των ειδήσεων είναι ότι΄σε γενκές γραμμές τα εγχώρια ζητήματα προηγούνται των διεθνών...
@maroulakos: Γενικά θεωρώ ικανοποιητικό το επίπεδο τόσο του δελτίου ειδήσεων της ΝΕΤ, όσο και του αντίστοιχου του ΣΚΑΪ. Η διαφορά που διακρίνω στα δυο δελτία είναι ότι αυτό του ΣΚΑΪ είναι ίσως κάπως πιο οργανωμένο και έχει ως μεγάλο πλεονέκτημα τη συνεργασία του με το BBC. Πάντως, για να επανέλθουμε στο θέμα μας, νομίζω ότι τα δύο δελτία ειδήσεων που προαναφέραμε διαφέρουν από αυτά των υπολοίπων τηλεοπτικών σταθμών, τόσο σε αισθητική όσο και σε ουσία...
@Ε.Α.: Θεωρώ ότι το θέμα Ζαχόπουλου κυριαρχεί στα δελτία ειδήσεων, όχι τόσο επειδή οι δημοσιογράφοι πιστεύουν ότι κρύβεται κάτι άλλο πίσω από τη ροζ ιστορία, αλλά επειδή έχει όλα όσα χρειάζεται για να "πουλήσει" για μεγάλο διάστημα: πρώην γεν. γραμματέας υπουργείου και μέχρι πρότινος στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, τη στιγμή που στα κανάλια περιφερόταν dvd με προσωπικές του στιγμές. Και στη μέση υπάρχει μια γυναίκα, η οποία συνδέεται με την εν λόγω κασέτα. Απόδειξη αυτού είναι ότι αν και τις τελευταίες ημέρες δεν έχει προκύψει καμία καινούργια εξέλιξη, το θέμα συνεχίζει να μονοπωλεί τον χρόνο των ειδήσεων.
Θα συμφωνήσω ότι τα δελτία ειδήσεων έχουν γίνει από αδιάφορα έως εκνευριστικά για το μέσο τηλεθεατή, διότι μερικοί "ειδήμονες" αποφαίνονται επί παντός επιστητού. Κάποιο ρόλο όμως στον ευτελισμό αυτό παίζει και το γεγονός ότι επί μια ώρα συζητείται ένα (ή το πολύ δύο) θέματα.
Ας μην ξεχνάμε ότι ένα δελτίο ειδήσεων π.χ. στο BBC ή στο CNN θα ασχοληθεί τρία λεπτά με ένα θέμα και μετά θα πάει στο επόμενο. Επίσης, στα προαναφερθέντα δίκτυα πολύ συχνά βλέπουμε το πρώτο θέμα να σχετίζεται με τη διεθνή ειδησιογραφία, η οποία στα ελληνικά δίκτυα παρουσιάζεται σε… τίτλους, λίγο πριν από τα αθλητικά.
Η άποψή μου γι' αυτό που στην Ελλάδα θεωρείται "δελτίο ειδήσεων" συνοψίζεται στην παρακάτω φράση από την ανάρτησή σου:
τα δελτία ειδήσεων της ελληνικής τηλεόρασης είναι περισσότερο talk shows, παρά ειδήσεις
Προσωπικά, όταν είμαι στην Ελλάδα, αφ' ης στιγμής δω παράθυρα, κλείνω αυτομάτως την τηλεόραση.
@σοφία: Συμφωνούμε απόλυτα. Οι διαφορές στο επίπεδο των δελτίων ειδήσεων σε Ην. Βασίλειο και Ελλάδα είναι πολύ μεγάλες. Διογκώνονται, δε, όταν έχεις τη δυνατότητα να βλέπεις επί καθημερινής βάσεως τα δελτία του BBC ή του Sky News…
Δημοσίευση σχολίου