Κυριακή, Ιανουαρίου 04, 2009

Ο παραλογισμός του ΠΑΜΕ

Το είδαμε λοιπόν και αυτό! Μέλη του ΠΑΜΕ (συνδικαλιστική οργάνωση του ΚΚΕ) έφτασαν στο σημείο να κλείσουν τις εισόδους καταστημάτων στο κέντρο της πόλης, ακόμα και να προπηλακίσουν πολίτες που θέλησαν να κάνουν τα ψώνια τους! Αυτά συνέβησαν –μεταξύ άλλων– την περασμένη Κυριακή. Μια μέρα που υπό κανονικές συνθήκες τα εμπορικά καταστήματα θα ήταν κλειστά. Όμως, μετά από αίτημα αρκετών καταστηματαρχών και έχοντας υπόψη τη ζημιά που προκάλεσαν στην αγορά οι πορείες και (κυρίως) τα επεισόδια των προηγούμενων εβδομάδων, η Νομαρχία αποφάσισε να δώσει το «πράσινο φως» για να παραμείνουν ανοικτά κατ’ εξαίρεση.

Όπως φάνηκε αυτή η απόφαση δεν άρεσε σε κάποιους. Θεμιτό. Ωστόσο από το να διαφωνείς με μια απόφαση της Πολιτείας μέχρι να φτάνεις στο σημείο που είδαμε από τηλεοράσεως υπάρχει τεράστια διαφορά. Η εικόνα ήταν αστεία μέσα στην τραγικότητά της: Οι συνδικαλιστές χτυπούσαν όσους ήθελαν να ψωνίσουν, έδιναν διορία στους καταστηματάρχες για να κατεβάσουν ρολά, και αν οι υπεύθυνοι των καταστημάτων δεν υπάκουαν, τότε εκείνοι απλώς έφραζαν την είσοδο.

Η παρεμπόδιση λειτουργίας των καταστημάτων είναι κίνηση εντελώς αντιδημοκρατική. Αυτό είναι το ένα θέμα. Διότι αν άκουσε κανείς τα επιχειρήματα των μελών του ΠΑΜΕ θα κατάλαβε και τον παραλογισμό, ο οποίος οδήγησε στις συγκεκριμένες ενέργειες. Ακούσαμε, λοιπόν, ότι «καταστρατηγείται η αργία της Κυριακής». Από πού, όμως, πηγάζει αυτό; Έθεσε κανείς θέμα να ανοίγουν τα καταστήματα Κυριακές; Παρά τα κροκοδείλια δάκρυα που χύθηκαν για τους υπάλληλους που δούλεψαν την περασμένη Κυριακή, όπως έγινε γνωστό το ημερομίσθιο τους για τη συγκεκριμένη ημέρα προσαυξήθηκε κατά 75%. Και συν τοις άλλοις θα έχουν μια επιπλέον μέρα άδεια τον Ιανουάριο –το αυτονόητο δηλαδή εφόσον δούλεψαν σε ημέρα αργίας.

Το παράλογο της υπόθεσης είναι ότι οι ίδιοι άνθρωποι που επιχείρησαν να κλείσουν τα μαγαζιά την Κυριακή είναι εκείνοι που καταγγέλλουν συχνά – πυκνά το «θάνατο του εμποράκου». Η ευαισθησία τους λοιπόν είναι εντελώς επιλεκτική, αντίθετη στο νόμο και τελικά ανεξήγητη με βάση την κοινή λογική. Παλαιότερα τα έβαζαν με τις «πολυεθνικές που κλέβουν τη δουλειά των μικρών επαγγελματιών». Την περασμένη εβδομάδα ήταν η σειρά (και) του «εμποράκου» του κέντρου της Αθήνας…

Δ. Τζ.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Θάρρος» στις 04.01.2009

4 σχόλια:

fvasileiou είπε...

Η Νομαρχία Αθηνών έδωσε κυριολεκτικά το "πράσινο φως" :)

(Δυστυχώς, Δημήτρη μου, ο παραλογισμός του ΠΑΜΕ είναι ο πιο αμελητέος σήμερα...)

NdN είπε...

Καλησπέρα Δ.Τζ.,

Καλη χρονιά με υγεία και χαρές.

Δεν θα διαφωνήσω σε τίποτα από όσα γράφεις. Η απόφαση του να παραμείνουν τα μαγαζιά ανοιχτά εκείνη τη συγκεκριμένη Κυριακή έγινε για λόγους που όλοι γνωρίζουμε και δεν είχε καμία σχέση με την κατάργηση της αργίας της Κυριακής στην οποία υποθέτω πως θα είμασταν όλοι εναντίον.

Και πάλι όμως μία απόφαση με την οποία κάποιος μπορεί να διαφωνεί δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει λόγος για απειλές, προπηλακισμούς και διάφορα ακόμα ευτράπελα που είδαμε να διαδραματίζονται μπροστά σε μαγαζιά.

Σοφία είπε...

Λοιπόν εγώ έχω μια απορία: γιατί δεν μας ενοχλεί η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας όσων δουλεύουν σε εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, βενζινάδικα, νοσοκομεία, φαρμακεία, μπουζουξίδικα, σουβλατζίδικα, πιτσαρίες, θέατρα, κινηματογράφους, ράδιο-τηλεόραση, εφημερίδες, περίπτερα, συγκοινωνίες, αστυνομία, ασθενοφόρα, τροχαία, ΕΛΠΑ, στρατό κ.λπ. και μας ενοχλεί μόνο η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας των εμποροϋπαλλήλων; Όλοι οι άλλοι που δουλεύουν τις Κυριακές έχουν κατουρήσει στο πηγάδι; Και ποιος έχει τα κότσια να προτείνει να μην δουλεύουν τις Κυριακές τα νοσοκομεία, οι καφετέριες, τα εστιατόρια, οι συγκοινωνίες, τα τηλεοπτικά κανάλια κ.λπ; Έτσι, για να ξέρω...

Δ. Τζ. είπε...

@fvasileiou: Τον τελευταίο καιρό νομίζω ότι ζούμε έναν διαρκή και πολυεπίπεδο παραλογισμό. Δυστυχώς πολλά πράγματα που συμβαίνουν στην Ελλάδα δεν μπορούν να εξηγηθούν με βάση την λογική.

@NdN: Η τελευταία παράγραφος του σχολίου σου, φίλε NdN, νομίζω ότι πάει το θέμα ακόμα πιο πέρα. Έστω, λοιπόν, ότι η απόφαση της Νομαρχίας ήταν άδικη (που δεν ήταν). Αυτό μας δίνει το δικαίωμα να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας; Τα όποια ζητήματα λύνονται με βία, προπηλακισμούς και μπινελίκια ή με το διάλογο; Αυτή η στάση εκτός από παράλογη είναι και επικίνδυνη. Το έχουμε ξαναπεί: κάνοντας τους κανόνες λάστιχο ανάλογα με το εάν και κατά πόσον μας βολεύουν οδηγούμαστε σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς...

@σοφία: Πράγματι, το ζήτημα που θίγεις Σοφία σπάνια το σκεφτόμαστε. Μήπως επειδή το θεωρούμε αυτονόητο και λογικό; Αρκεί να αναλογιστούμε πως (δεν) θα λειτουργούσε η πόλη, αν όλοι αυτοί οι επαγγελματίες που ανέφερες κάθονταν τις Κυριακές σπίτια τους! Σε κάποια επαγγέλματα δεν υπάρχει η αργία της Κυριακής, επειδή δεν γίνεται αλλιώς, ωστόσο όσοι δουλεύουν Κυριακές έχουν άλλη μέρα ρεπό. Κουβέντα για το τίποτα, λοιπόν…