Μόλις είχα αποβιβαστεί από το πλοίο στο λιμάνι του Πειραιά επιστρέφοντας από τις καλοκαιρινές διακοπές και αναζητούσα –όπως και οι περισσότεροι– ταξί για να κατευθυνθώ στον προορισμό μου. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να βρεις ταξί αργά τη νύχτα, στα μέσα Αυγούστου, στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας. Με προσεγγίζει ένας οδηγός ταξί από την παρακείμενη πιάτσα και με ρωτάει που πηγαίνω. Αν και παράλογη η ερώτηση –ο οδηγός οφείλει να σε πάει όπου του ζητήσεις– τελικά κατευθύνομαι προς το ταξί. Ο οδηγός με αφήνει εκεί και φεύγει. Έξω από το όχημα περιμένει ήδη μια κυρία, η οποία πηγαίνει σχετικά κοντά σε μένα. Μετά από περίπου δέκα λεπτά ο ταξιτζής ξαναεμφανίζεται με άλλες δύο κοπέλες –ευτυχώς πηγαίνουμε στο ίδιο μέρος– και (επιτέλους) ξεκινάμε!
Είμαστε στην αριστερή λωρίδα, λίγα μόλις μέτρα από το λιμάνι και ετοιμαζόμαστε να στρίψουμε αριστερά. Το ίδιο θέλει να κάνει και ο οδηγός που βρίσκεται μπροστά μας, στη μεσαία λωρίδα. Έχει βγάλει εγκαίρως φλας, ωστόσο ο οδηγός δε τον έχει δει. Γλιτώνουμε το τρακάρισμα, όχι όμως και τον καβγά. Τα δύο οχήματα σταματούν στη μέση του δρόμου και οι οδηγοί διαπληκτίζονται λεκτικά. Ευτυχώς ήμασταν τέσσερις μέσα στο ταξί, «διότι αν ήμουν άδειος θα κατέβαινα και θα…».
Ξεπερνάμε κι αυτόν τον σκόπελο. Μέχρι το τέλος της διαδρομής δεν υπήρξε κάποιο άλλο απρόοπτο. Πέρα από τα «αυτονόητα». Ο (επαγγελματίας) οδηγός δεν ήταν συνεπής στην εφαρμογή του ΚΟΚ: δύο – τρεις φορές έβγαλε φλας σε ολόκληρη τη διαδρομή, ενώ για bluetooth ούτε λόγος. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι δεν έκοψε απόδειξη, ούτε βέβαια μας υποχρέωσε να φορέσουμε ζώνη ασφαλείας.
Το συγκεκριμένο περιστατικό θα μπορούσε να είναι φανταστικό, ωστόσο είναι πέρα για πέρα αληθινό. Φοβάμαι, δε, ότι δεν είναι καθόλου μεμονωμένο. Ο καθένας μας θα μπορούσε να διηγηθεί κάποια παρόμοια εμπειρία σε ταξί. Κακοί επαγγελματίες υπάρχουν παντού, ωστόσο στον κλάδο των αυτοκινητιστών δεν είναι λίγοι.
Όσο φταίνε οι κακοί επαγγελματίες, άλλο τόσο φταίμε κι εμείς που τους δίνουμε το δικαίωμα να συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος. Δε θα διαφωνήσω. Ακόμα κι έτσι, όμως, οι ευθύνες των συγκεκριμένων ανθρώπων είναι μεγάλες. Με τις ενέργειες τους ζημιώνουν έναν ολόκληρο κλάδο, καθώς ευνοούν τη δημιουργία στερεοτύπων και την παγίωση μιας καθόλου κολακευτικής εικόνας για τους οδηγούς ταξί στα μάτια του μέσου πολίτη.
Δ. Τζ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Θάρρος» στις 22.08.2008
Είμαστε στην αριστερή λωρίδα, λίγα μόλις μέτρα από το λιμάνι και ετοιμαζόμαστε να στρίψουμε αριστερά. Το ίδιο θέλει να κάνει και ο οδηγός που βρίσκεται μπροστά μας, στη μεσαία λωρίδα. Έχει βγάλει εγκαίρως φλας, ωστόσο ο οδηγός δε τον έχει δει. Γλιτώνουμε το τρακάρισμα, όχι όμως και τον καβγά. Τα δύο οχήματα σταματούν στη μέση του δρόμου και οι οδηγοί διαπληκτίζονται λεκτικά. Ευτυχώς ήμασταν τέσσερις μέσα στο ταξί, «διότι αν ήμουν άδειος θα κατέβαινα και θα…».
Ξεπερνάμε κι αυτόν τον σκόπελο. Μέχρι το τέλος της διαδρομής δεν υπήρξε κάποιο άλλο απρόοπτο. Πέρα από τα «αυτονόητα». Ο (επαγγελματίας) οδηγός δεν ήταν συνεπής στην εφαρμογή του ΚΟΚ: δύο – τρεις φορές έβγαλε φλας σε ολόκληρη τη διαδρομή, ενώ για bluetooth ούτε λόγος. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι δεν έκοψε απόδειξη, ούτε βέβαια μας υποχρέωσε να φορέσουμε ζώνη ασφαλείας.
Το συγκεκριμένο περιστατικό θα μπορούσε να είναι φανταστικό, ωστόσο είναι πέρα για πέρα αληθινό. Φοβάμαι, δε, ότι δεν είναι καθόλου μεμονωμένο. Ο καθένας μας θα μπορούσε να διηγηθεί κάποια παρόμοια εμπειρία σε ταξί. Κακοί επαγγελματίες υπάρχουν παντού, ωστόσο στον κλάδο των αυτοκινητιστών δεν είναι λίγοι.
Όσο φταίνε οι κακοί επαγγελματίες, άλλο τόσο φταίμε κι εμείς που τους δίνουμε το δικαίωμα να συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος. Δε θα διαφωνήσω. Ακόμα κι έτσι, όμως, οι ευθύνες των συγκεκριμένων ανθρώπων είναι μεγάλες. Με τις ενέργειες τους ζημιώνουν έναν ολόκληρο κλάδο, καθώς ευνοούν τη δημιουργία στερεοτύπων και την παγίωση μιας καθόλου κολακευτικής εικόνας για τους οδηγούς ταξί στα μάτια του μέσου πολίτη.
Δ. Τζ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Θάρρος» στις 22.08.2008
8 σχόλια:
Πάλι καλά, υπάρχουν και χειρότερα. Πάντως είναι και η νοοτροπία του έλληνα οδηγού γενικότερα, όχι μόνο του ταξιτζή.
Επειδή έτυχε να πάω φέτος εκτός Ελλάδας διαπίστωσα πως οι οδηγοί ταξί ήταν πολύ εξυπηρετικοί, φιλικοί, με σύγχρονα οχήματα που δεν βρωμάνε μέσα, ούτε τσιγκουνεύονται ν' ανοίξουν το a/c, σε πάνε όπου θες χωρίς να ρωτήσουν από πριν για να δουν αν τους βολεύει, και δεν παίρνουν πάνω από 3 άτομα. Δηλαδή το αντίθετο με τους δικούς μας που σε κάνουν να νιώθεις και υποχρεωμένος που μπήκες στο ταξί, που απιτούν φιλοδώρημα λες και κάνουν κάτι παραπάνω απ' όσο πρέπει και που κοιτούν να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα σε μία κούρσα, κάτι που εκτός απ' το ότι είναι αντιεπαγγελματικό (παίρνουν δουλειά από συναδέλφους τους), επιπλέον κάνουν μεγαλύτερες διαδρομές, ενώ εσύ που μπήκες πρώτος πρέπει να στριμωχτείς.
Έχω μαλώσει πολλές φορές για διαφορετικούς λόγους με ταξιτζήδες και είμαι πεπεισμένος πως πρόκειται για την χειρότερη φάρα.
Υπερβολή; Δεν νομίζω.
Βέβαια φταίνε κι οι επιβάτες που σωπαίνουν στα καπρίτσια των οδηγών. Για δοκίμασε να τον απειλήσεις για τροχαία, πινακίδες κτλ να δεις πως το συζητάνε ή φεύγουν ως όρνιθες (sic).
Καλησπέρα φίλε Δ.Τζ.
Καλές οι διακοπές, άντε πάλι πίσω...κλαψ!
Moυχει συμβει αρκετές φορές ακριβώς εξω από το,λιμάνι του Πειραιά κι εχω κανει βολτες, μα τί βολτες και παντα με τη δεσμευση του ταξιτζή ότι θα μου κανει και κανα σκόντο. Ατέλειωτοι ελληνάρες !!!!
Υπήρχε μια περίοδος που λέγανε τα Μέσα για κάποιον τρελό που σημαδεύει με πέτρες τα ταξί στην Αττική Οδό. Ειλικρινά σου λέω, κάθε που έπαιρνα ταξί για το σπίτι, είτε από τον Κηφισό είτε από το αεροδρόμιο, μου φαινόταν ο μόνος λογικός άνθρωπος του Λεκανοπεδίου.
Από όπου και να το πιάσεις (εξυπηρέτηση πελάτη, οδική συμπεριφορά) το πράγμα βρωμάει. Παίζει να είναι η χειρότερη επαγγελματική φάρα στην Ελλάδα...
@samael: Καλωσόρισες φίλε samael και καλή προσαρμογή! Γενικά συμφωνώ ότι ο μέσος έλληνας ταξιτζής είναι φτιαγμένος κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του έλληνα οδηγού: δεν έχει καθόλου υπομονή και ψυχραιμία, βρίζει με το παραμικρό και φυσικά για όλα φταίνε οι άλλοι οδηγοί και όχι αυτός. Θα περίμενα, ωστόσο, πιο επαγγελματική συμπεριφορά από κάποιους που θέλουν να λέγονται… επαγγελματίες οδηγοί. Και δεν μιλάω μόνο για τους υπεράριθμους επιβάτες. Γιατί π.χ. πρέπει ντε και καλά να υπομένουμε την ακατάσχετη φλυαρία ορισμένων (αρκετών) οδηγών ταξί;
ΥΓ. Στο εξωτερικό αν και πληρώνεις κατά τι παραπάνω η διαδρομή είναι απείρως πιο ευχάριστη και άνετη.
@ritsmas: Μήπως τελικά η λύση είναι το μποϊκοτάζ; Να βγεις λ.χ. από την πύλη του λιμανιού και να ψάξεις εκεί για ταξί. Αλλά αργά το βράδυ, με τις αποσκευές ανά χείρας δεν είναι κι ότι πιο εύκολο...
@fvasileiou: Και με αυτήν την συμπεριφορά τους χάνουν το όποιο δίκαιο έχουν –πιθανώς– σε άλλα ζητήματα που αφορούν τον κλάδο τους. Δε μπορείς π.χ. να χρησιμοποιείς με το έτσι θέλω (παράνομα) τις λεωφοριολωρίδες και μετά να θες να κατανοήσουν τα "δίκαια αιτήματά σου" οι πολίτες...
Πρόκειται περί κάφρων, τελεία και παύλα: συμπυκνώνουν όλα τα κακά των Ελλήνων στη μεγάλη τους πλειοψηφία και με ελάχιστες εξαιρέσεις. Φανταστείτε αν εξοργίζουν εμάς πως αισθάνονται οι ξένοι όταν έρχονται αντιμέτωποι μαζί τους!
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι καμία κυβέρνηση δεν έχει προσπαθήσει να τα βάλει μαζί τους, ένδειξη ότι σαν λαός ανεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές, ίσως γιατί είναι ενδεικτικές του πραγματικού χαρακτήρας μας...
@belbo: Γενικά οι κυβερνήσεις φοβούνται να τα βάλουν με τις συντεχνίες. Έχεις δίκιο: η ανοχή του κόσμου δεν μεταφράζεται απλά ως παθητικότητα. Δείχνει μια κατανόηση, αν όχι σιωπηρή αποδοχή αυτών των συμπεριφορών. "Δε βαριέσαι, εγώ θα αλλάξω τα κακώς κείμενα" λέμε και... καθαρίσαμε.
Καλωσόρισες!
Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα των Ελλήνων ταξιτζήδων. Τα θέλουμε όμως κι εμείς και τα παθαίνουμε. Προσωπικά διαφωνώ κάθετα με την τακτική της διπλής (τριπλής κ.λπ.) κούρσας και ποτέ δεν μπαίνω σε ταξί που έχει άλλον μέσα. Όσο και να βιάζομαι. Όσο κοντά και να πηγαίνουμε. Επίσης ποτέ δεν δίνω ούτε 10 λεπτά φιλοδώρημα αν ο ταξιτζής δεν είναι εντάξει απέναντί μου και σε 2-3 περιπτώσεις δεν έχω πληρώσει τίποτα γιατί διαφωνήσαμε και ζήτησα να με πάνε στην τροχαία για να λύσουμε τη διαφορά (χεχε). Γενικώς αποφεύγω τα ταξί και προτιμώ τα ΜΜΜ ακόμα κι αν παίρνουν περισσότερο χρόνο, τουλάχιστον δεν συγχίζομαι!
@σοφία: Έχεις δίκιο: μπορεί να ψάξεις λίγο περισσότερο, αλλά επιλέγοντας ταξί, αφενός δε θα σου σπάσουν τα νεύρα, αφετέρου θα γλιτώσεις άσκοπες βόλτες στην πρωτεύουσα ενώ θα εξοικονομήσεις και χρήματα. Κυρίως όμως, αν εφαρμόζαμε όλοι αυτή την τακτική ο κλασσικός Έλληνας "ταρίφας" θα είχε εξαφανιστεί (ή τουλάχιστον συνετιστεί)...
Γενικά κι εγώ αποφεύγω να παίρνω ταξί και συμφωνώ ότι τα ΜΜΕ είναι μια πολύ καλή λύση. Ιδίως το γρήγορο, πεντακάθαρο και άνετο μετρό.
Δημοσίευση σχολίου