Στον αστερισμό του κ. Τατούλη

Πριν από περίπου δύο βδομάδες ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος κ. Πέτρος Τατούλης ανέβασε στο ιστολόγιο του ένα άκρως δηκτικό κείμενο 1.831 λέξεων. Σε αυτό καταφέρεται εναντίον του υπουργού Επικρατείας κ. Θ. Ρουσόπουλου και της συζύγου του κ. Μάρας Ζαχαρέα, απαντάει σε μια δήλωση της υπουργού Εξωτερικών κ. Ντ. Μπακογιάννη και κριτικάρει –εμμέσως– τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Φυσικά η αξιωματική αντιπολίτευση δεν άφησε ανεκμετάλλευτο το «δώρο» Τατούλη. Στελέχη του ΠαΣοΚ –ερμηνεύοντας το κείμενο του πρώην υφυπουργού– μίλησαν για βέλη εκ των έσω, που δημιουργούν ρήγμα στο εσωτερικό της ΝΔ, ενώ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Τατούλης αμφισβητεί ευθέως τον κ. Καραμανλή.

Δέκα ημέρες μετά, ο Αρκάς βουλευτής επανήλθε με νέα ανάρτηση. Σε αυτήν σχολιάζει την ομιλία του προέδρου του ΠαΣοΚ στη ΔΕΘ και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι «πράσινοι» δεν είναι έτοιμοι να κυβερνήσουν.

Αυτό ήταν! Από τη μια στιγμή στην άλλη, ο κ. Τατούλης «που λέει τα πράγματα με το όνομα τους» και δείχνει με τη στάση του πόσο διχασμένη είναι η κυβερνητική παράταξη, έγινε το πλέον αναξιόπιστο πρόσωπο! Το δε μπλογκ του κατακλύστηκε από μηνύματα αγανακτισμένων οπαδών του ΠαΣοΚ. Πιθανολογούμε ότι ήταν οι ίδιοι που λίγες μέρες πριν τον αποθέωναν.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ο Αρκάς βουλευτής έχει κατορθώσει να είναι το πρόσωπο των τελευταίων εβδομάδων αποτελώντας σημείο αναφοράς για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Με τα όσα πράττει, λέει ή δεν λέει, γράφει, υπονοεί και καταλογίζει. Κυρίως όμως για την κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση, δίνοντας τροφή στα κανάλια για συζητήσεις επί συζητήσεων, υποθέσεις, εικοτολογίες.

Πρώην στέλεχος του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κινήματος Ελλάδος (ΕΚΚΕ), ο κ. Τατούλης φαίνεται –όπως γράφτηκε κατά κόρον τις τελευταίες μέρες– πως είναι θιασώτης του μαοϊκού ρητού «μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση». Αν και κανείς δεν μπορεί να ξέρει επακριβώς τις προθέσεις του, είναι μάλλον η πίκρα εξαιτίας της αποπομπής του από την κυβέρνηση που τον έχει κάνει τόσο επικριτικό. Δεν εξηγείται αλλιώς: κατά τη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Πολιτισμού δεν ασκούσε καμία απολύτως κριτική, παρότι κάτι τέτοιο είθισται να συμβαίνει ακόμα και από εν ενεργεία υπουργούς.

Σαφώς, ως βουλευτής ο κ. Τατούλης δικαιούται (ή καλύτερα οφείλει) να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του, παρά τα όσα λέγονται περί «κομματικής πειθαρχίας». Η λογική του «μαντριού» είναι πέρα για πέρα λανθασμένη. Πλην όμως «είναι άλλο πράγμα η απόλυτη (κακώς εννοούμενη) κομματική πειθαρχία και άλλο το να συμφωνείς σε βασικές, προγραμματικού τύπου θέσεις με τον κομματικό φορέα που είσαι ενταγμένος. Γιατί αν πράγματι ο βουλευτής του κυβερνόντος κόμματος αισθάνεται τόσο μακριά ιδεολογικοπολιτικά από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση του και εννοεί τα όσα λέει το καλύτερο που έχει να κάνει τόσο για την ΝΔ, όσο κυρίως γι’ αυτόν είναι να παραιτηθεί…». Αυτά γράφαμε παλαιότερα, όταν στη θέση του κ. Τατούλη ήταν ο κ. Πολύδωρας και ισχύουν απόλυτα στην περίπτωση του κ. Τατούλη.

Εν τέλει ίσως να μην μάθουμε ποτέ τους ακριβείς λόγους για τους οποίους ασκεί τόσο έντονη κριτική ο πρώην υφυπουργός. Και ίσως να μην έχει και τόση σημασία. Το θέμα είναι να αφήσουν στην άκρη κόμματα, και ΜΜΕ την παραπολιτική και να ασχοληθούν με την ουσία της πολιτικής. Διότι ναι μεν «πουλάει» η αντίθεση ενός βουλευτή στην κυβέρνηση του, ωστόσο έχουμε πολύ πιο σημαντικά θέματα να συζητήσουμε.

Όσο για τον κ. Τατούλη, με τον τρόπο που συμπεριφέρεται δίνει σάρκα και οστά σε ένα παλαιό ουγγαρέζικο ρητό: «Δεν έχει σημασία να παίρνεις ό,τι θες, αλλά να θες ό,τι παίρνεις».

Δ. Τζ.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Θάρρος» στις 24.09.2008