Είναι δυνατόν τα όσα γράφουν οι κριτικοί κινηματογράφου για την ερμηνεία ενός ηθοποιού (και μάλιστα σε δεύτερο ρόλο) να δημιουργήσουν τόσο θόρυβο, τόσες προσδοκίες και τόση αδημονία στο κοινό για την προβολή μιας ταινίας; Και αυτές οι προσδοκίες όχι μόνο να μην διαψεύδονται με την προβολή της, αλλά να συμπαρασύρουν και μια πλειάδα σπουδαίων ηθοποιών και κριτικών κινηματογράφου; Ο «Σκοτεινός Ιππότης» του Κρίστοφερ Νόλαν πετυχαίνει όλα τα παραπάνω, ενώ κάνει νέο ρεκόρ εισπράξεων (153 εκατομμύρια δολάρια στο πρώτο σαββατοκύριακο προβολής). Είναι πράγματι μια πολύ καλοστημένη παραγωγή, με έναν αρκετά «γήινο» Μπάτμαν, ενώ δίνει βάρος περισσότερο στους χαρακτήρες και λιγότερο στα εφέ, εν αντιθέσει με τις προηγούμενες μεταφορές του ομώνυμου κόμικ στο σελιλόιντ. Ωστόσο, τις εντυπώσεις δεν κερδίζει ο άψογος Κρίστοφερ Νόλαν (σκηνοθεσία), ούτε ο πολύ καλός Κρίστιαν Μπέιλ (Μπάτμαν), αλλά ο Χιθ Λέτζερ ως Τζόκερ.Ο Αυστραλός ηθοποιός έφυγε πρόωρα από τη ζωή στις 22 Ιανουαρίου σε ηλικία 29 ετών, μετά από υπερβολική κατανάλωση υπνωτικών χαπιών. Σε μια συνέντευξη του λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, ο Λέτζερ είχε δηλώσει ότι η ερμηνεία του στον «Σκοτεινό Ιππότη» είναι ό,τι καλύτερο έχει κάνει στην καριέρα του. Πράγματι, ο Λέτζερ ερμηνεύει πειστικότατα και σχεδόν ανατριχιαστικά έναν μασκοφόρο αναρχικό που επιδιώκει να φέρει το χάος στην (φανταστική) πόλη Γκόθαμ. Αυτή η ερμηνεία, όμως, φαίνεται ότι τον στοίχειωσε. Μπήκε τόσο βαθιά στον ρόλο του παρανοϊκού κλόουν που δεν κατάφερε να διαχειριστεί τα συναισθήματα του. Έμενε άυπνος για νύχτες, αναγκάστηκε να παίρνει χάπια, ώσπου κατέρρευσε.
Ο Λέτζερ τα τελευταία χρόνια φαινόταν πιο ώριμος από ποτέ. Πριν από τρία χρόνια πρωταγωνίστησε στο εξαιρετικό «Brokeback Mountain», ανεβάζοντας κατακόρυφα τις μετοχές του στο κινηματογραφικό στερέωμα, για να έρθει ο ρόλος του Τζόκερ, η τελευταία του ολοκληρωμένη δουλειά. Ο «Χίθι» –όπως του άρεσε να τον αποκαλούν– θεωρείται το φαβορί για το Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου και εν πολλοίς δικαιολογημένα. Δίνει σάρκα και οστά σε έναν «κακό» που θα θυμόμαστε για χρόνια. Δηλώσεις στήριξης της (μεταθανάτιας) υποψηφιότητάς του έχουν κάνει μεταξύ άλλων οι συμπρωταγωνιστές του στον «Σκοτεινό Ιππότη» σερ Μάικλ Κέιν και Γκάρι Όλντμαν, καθώς και ο διακεκριμένος Αμερικανός κριτικός του περιοδικού «Rolling Stone» Πίτερ Τράβερς.
Στον αντίποδα, ο κριτικός Τζέισον Σόλομονς υποστηρίζει στον «Guardian» ότι δε θα γινόταν τόση φασαρία αν δεν μιλάγαμε για το πολυαναμενόμενο μπλογκμπάστερ του καλοκαιριού και αν το φιλμ δεν είχε μετατραπεί ουσιαστικά σε επιτύμβιο του Λέτζερ. Ο Σόλομονς πιστεύει ότι το καλό μάρκετινγκ σε συνδυασμό με ένα φορτισμένο συναισθηματικά κοινό, δημιουργεί την απαίτηση να πάει το Όσκαρ στον Λέτζερ. «Κανείς δε θέλει να μιλήσει άσχημα για το νεκρό, ούτε να τον νικήσει στα βραβεία» καταλήγει.
Τι κι αν ο Λέτζερ δε μπορεί να συγκριθεί με άλλους κακούς του σινεμά όπως ο Μάρλον Μπράντο στο «Αποκάλυψη τώρα» ή ο Μπράιαν Κοξ στο «Χάνιμπαλ», όπως υποστηρίζει ο Βρετανός κριτικός. Ούτε βέβαια η προδιάθεση του κοινού δε μπορεί να μειώσει –πόσο μάλλον να αναιρέσει– μια σπουδαία ερμηνεία. Ναι, ο νεκρός πάντοτε δεδικαίωται. Όμως, ο Αυστραλός ηθοποιός, ο πρώτος μη Αμερικάνος και ο νεότερος σε ηλικία που υποδύεται τον Τζόκερ αξίζει με την ερμηνεία του το βραβείο. Και δε θα είναι καθόλου χαριστικό…
Δ. Τζ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Θάρρος» στις 27.07.2008
6 σχόλια:
Όντως φίλε Δ.Τζ. ο Λέτζερ ερμήνευσε απόλυτα πειστικά και με προσωπικότητα έναν ρόλο (σε μια εποχή που οι "κλασικοί" κακοί απουσιάζουν) που εξύψωσε το γενικότερο αποτέλεσμα.
Είχε μείνει έναν μήνα μόνος του σε δωμάτιο ξενοδοχείου για να κάνει πρόβες μπροστά στον καθρέφτη και να χρησιμοποιεί καλύτερα την φωνή του.
Ο Νίκολσον σε ερώτηση για τον θάνατό του, απάντησε "Είχα προειδοποιήσει τον Λέτζερ για τον Τζόκερ".
Είναι περίεργος ρόλος και απαιτεί συνεχή ενέργεια.
Πάντως το Όσκαρ το αξίζει απολύτως. Μπράβο και στον Νόλαν που κατάφερε να δώσει στις 2 τελευταίες ταινίες του Batman μια σοβαρότητα και μια σκοτεινή υφή που την διαφοροποιεί από ανάλογες κόμικ προσπάθειες.
Απ' τις λίγες φορές που ο θυόρυβος για μια blockbluster ταινία αξίζει.
Την καλημέρα μου!!!
Δεν το έχω δει, ούτε είχα σκοπό. Αλλά με τόσα που διαβάζω, μπαίνω στον πειρασμό!
@samael: Δεν είχα ακούσει τη δήλωση Νίκολσον, νομίζω πάντως ότι τα λέει όλα. Πράγματι, πρόκειται για μια ανατριχιαστικά πειστική ερμηνεία του Λέτζερ. Αν και έφυγε νωρίς, άφησε έναν χαρακτήρα που θα τον μνημονεύουμε για χρόνια.
@σοφία: Πίστεψε με, αξίζει. Είναι λιγότερο εφετζίδικη ταινία απ' όσο ακούγεται, έχει εξαιρετικές ερμηνείες, ενώ λανθάνουν και πολλά μηνύματα για τη σχετικότητα του διπόλου καλού – κακού. Υπονοεί ότι δεν υπάρχει καλό και κακό, όπως εμείς το ορίζουμε, ή ότι είναι σχετικός ο διαχωρισμός. Οι συγκυρίες μπορούν να βγάλουν από τον καθένα τον χειρότερο του εαυτό…
Πιστεύω πως είτε ο Χιθ Λετζερ είχε πεθάνει είτε όχι,το Όσκαρ θα το είχε ούτως η άλλως...
Είδα πρόσφατα την ταινία κι αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν πως ο batman σε αυτή την ταινία δεν ήταν όπως πάντα ο νικητής...Ο joker σαν εκπρόσωπος του κακού,παρ'όλο που στο τέλος μπήκε φυλακή-ούτε καν τον σκότωσε ο batman-κατάφερε να κάνει αυτό που ήθελε,να φέρει το χάος,άρα ο νικητής ήταν εκείνος ουσιαστικα...
'Ηταν ανατριχιαστικός ο τρόπος που ο joker αντιμετώπιζε κάθε "εχθρό" του,χτυπώντας τον εκεί που πονούσε κ δημιουργώντας του τύψεις για πληγές του παρελθόντος ή του παρόντος καθενός...
Είχα πολλά χρόνια να δω ταινία που να μου προκαλέσει τόση ένταση...
Δεν το έχω δεί ακόμα..Το πιο πιθανό είναι οτι θα το δώ σε dvd μετά απο 3-4 μήνες γιατί 9 ευρώ δεν δίνω εύκολα για σίνεμα..
Καλό Σ/Κ φίλε μου.
@ονειροπαρμένη: Όντως ο "νικητής" και ο "ηττημένος" σ' αυτήν την ταινία είναι έννοιες πολύ σχετικές. Όπως σχετικές έννοιες είναι το "καλό" και το "κακό". Ποιος είναι, άραγε, ο "κακός", ο Μπάτμαν που εξαιτίας του πεθαίνουν άνθρωποι ή ο παρανοϊκός Τζόκερ που ούτως ή άλλως έχει το ακαταλόγιστο;
@νίκος: Να το δεις οπωσδήποτε φίλε Νίκο. Και για dvd καλό είναι. Για μια κρύα νύχτα του χειμώνα ας πούμε...
Δημοσίευση σχολίου