Δευτέρα, Μαρτίου 30, 2009

Η βία στα γήπεδα και οι ανεύθυνοι / υπεύθυνοι

Δίχως υπερβολή τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια, με την ανάληψη των καθηκόντων του ο εκάστοτε υφυπουργός Αθλητισμού φτιάχνει και έναν νόμο για την «πάταξη της βίας στα γήπεδα». Νόμος που είτε θα είναι λειψός, είτε θα εφαρμοστεί πλημμελώς, άρα δε θα αποδώσει τα αναμενόμενα. Και αν με τόση ευκολία ψηφίζουμε νόμους, θα περίμενε κανείς ότι οι αρμόδιοι φορείς θα έκαναν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποφευχθούν τα επεισόδια, δίνοντας βάση στην πρόληψη, στην οποία ο κάθε νόμος μόνο εν μέρει μπορεί να συνεισφέρει.

Ευσεβείς πόθοι! Για μια ακόμα φορά την περασμένη Κυριακή αποδείχθηκε ότι το πρόβλημα της βίας στα γήπεδα δεν έχει να κάνει (μόνο) με τους νόμους και (ή) την επιλεκτική εφαρμογή τους, αλλά κυρίως εστιάζεται στην έλλειψη βούλησης από την πλευρά των υπευθύνων, έτσι ώστε να αποφευχθούν τα επεισόδια όταν αυτό είναι εφικτό. Διότι στην προκειμένη περίπτωση τα πράγματα ήταν απλά: Στο κλειστό γυμναστήριο του ΟΑΚΑ αγωνιζόταν στις 16.30 η ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού, ενώ στις 20.00 στο Ολυμπιακό Στάδιο έπαιζε η ποδοσφαιρική ΑΕΚ. Μάλιστα η διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΚ με ανακοίνωση της προς όλους τους αρμόδιους φορείς στις 19/3 (δηλαδή τρεις μέρες πριν τη διεξαγωγή των αγώνων) έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου: «Η εκδήλωση επεισοδίων, παρά τις όποιες προσπάθειές μας, διαφαίνεται αναπόφευκτη, λόγω της παράλληλης και σχεδόν ταυτόχρονης με τον ποδοσφαιρικό αγώνα διεξαγωγής των αγώνων του FINAL– 4 του Κυπέλλου Συνομοσπονδίας Βόλεϊ.

»Η αποχώρηση των θεατών του βόλεϊ και η παράλληλη προσέλευση των φιλάθλων μας για τον αγώνα ποδοσφαίρου με τον Λεβαδειακό, συμπίπτει χρονικά και θα οξύνει την ένταση, κυρίως στον ευρύτερο περιβάλλοντα χώρο του Ολυμπιακού Σταδίου, στους χώρους στάθμευσης, στα μέσα μαζικής μεταφοράς που εξυπηρετούν το Ολυμπιακό Στάδιο, κλπ. Παρακαλούμε όπως ληφθούν υπ’ όψιν σας οι ανωτέρω επισημάνσεις μας και όπως ενεργήσετε ανάλογα».

Οι επισημάνσεις της ΠΑΕ ΑΕΚ, καθώς και το αίτημα του υφυπουργού Αθλητισμού κ. Γιάννη Ιωαννίδη για αλλαγή ημέρας διεξαγωγής του ποδοσφαιρικού αγώνα δεν συγκίνησαν τους επικεφαλείς της διοργανώτριας αρχής Superleague, οι οποίοι κρύφτηκαν πίσω από «λόγους αρχής και δεσμευτικές αποφάσεις του Δ.Σ. της Σούπερ Λίγκα» που δεν επέτρεπαν «κάποια μεμονωμένη αλλαγή στο αγωνιστικό πρόγραμμα».

Το χειρότερο είναι ότι για μια ακόμη φορά τα τελευταία χρόνια δυσάρεστα γεγονότα που ήταν εφικτό να μην συμβούν συνέβησαν μόνο και μόνο λόγω ανεπαρκούς συντονισμού και έλλειψης βούλησης των αρμοδίων παραγόντων.

Το ζήτημα τίθεται στις σωστές του διαστάσεις στην παρακάτω ανακοίνωση: «Παρότι κατά τη φετινή αγωνιστική περίοδο έχουμε συχνά γίνει μάρτυρες επεισοδίων, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με σωστότερο σχεδιασμό, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις τα επεισόδια έχουν ουσιαστικά προαναγγελθεί, θεωρούμε απαραίτητο, για μία ακόμη φορά, να τονίσουμε την αναγκαιότητα για καλύτερη συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων, ιδίως όσων έχουν την ευθύνη διαχείρισης αθλητικών εκδηλώσεων. Η πρόληψη και η σωστή και έγκαιρη συνεργασία αποτελούν μονόδρομο στην ανεύρεση λύσεων που θα διασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή όλων των αθλητικών αναμετρήσεων».

Λεπτομέρεια: Μαντέψτε ποιοι είναι εκείνοι που μιλάνε για «σωστότερο σχεδιασμό», «καλύτερη συνεργασία» των εμπλεκόμενων φορέων, «πρόληψη» κοκ; Όσο περίεργο και αν ακούγεται πρόκειται για ανακοίνωση της διοργανώτριας αρχής του πρωταθλήματος! Εκείνοι που ένιπταν τα χείρας τους την ώρα των αποφάσεων, τώρα επιμερίζουν ευθύνες δίχως ίχνος αυτοκριτικής, ηθικολογούν και αρκούνται σε ευχολόγια. Με τέτοια νοοτροπία είναι σίγουρο ότι θα ξαναζήσουμε γεγονότα σαν αυτά της περασμένης Κυριακής. Και αυτό γιατί ο στρουθοκαμηλισμός και η αποποίηση των ευθυνών ήταν πάντοτε η εύκολη λύση, με βραχυπρόθεσμα όμως αποτελέσματα…

Δ. Τζ.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Θάρρος» στις 28.03.2009

Κυριακή, Μαρτίου 08, 2009

Ο παραλογισμός των «εξτρεμιστών»

Μέσα στην αναμπουμπούλα του περασμένου Δεκεμβρίου ενδεχομένως υπήρξαν και κάποια θετικά στοιχεία: στη συντριπτική τους πλειονότητα, οι μαθητές που κατέβηκαν στους δρόμους, αν και δεν είχαν συγκεκριμένα αιτήματα, πάντως ούτε έσπαγαν, ούτε έκαιγαν. Διαμαρτύρονταν πολιτισμένα. Δυστυχώς, όμως, στους δρόμους της Αθήνας εκείνο το διάστημα οι «μπαχαλάκηδες» βρήκαν την αφορμή που επιζητούσαν, την «νομιμοποιητική» βάση για να εξωτερικεύσουν την «οργή» τους προκαλώντας χάος και αναρχία.

Στα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου πρέπει να αναζητηθούν και οι ρίζες των «Συμμοριών Συνείδησης» καθώς και των «Εξτρεμιστών Περάματος», των δύο οργανώσεων που ανέλαβαν την ευθύνη (και) για την πυρπόληση συρμών του ηλεκτρικού, την περασμένη Τρίτη στον σταθμό της Κηφισιάς. Με μια ανακοίνωση περίπου 800(!) λέξεων οι δύο οργανώσεις μας νουθετούν ηθικολογώντας ακατάπαυστα και κοκορευόμενες ότι αποτελούν απειλή για ολόκληρη την κοινωνία! «Όλα αυτά τα ωραία μας κάνουν να ζούμε» λένε αναφερόμενοι στις «δράσεις» τους πριν (μας) απειλήσουν ευθέως ότι «η ασφάλεια στις μεταφορές πλέον θα είναι αμφίβολη». Φυσικά δεν αρμενίζουν στραβά, αλλά ο γιαλός είναι στραβός: «Δεν είχαμε κανέναν ενδοιασμό να σαμποτάρουμε την διαδρομή όσων συμφιλιώνονται με την αποστειρωμένη μετακίνηση από και προς τις δουλειές τους, από και προς τα σπίτια τους, από και προς την διασκέδασή τους» σημειώνουν.

Δε θα υπήρχε λόγος να ανησυχούμε, αν επρόκειτο για πέντε – δέκα τρελούς. Όμως, τον τελευταίο καιρό οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε δημόσια κτίρια, αστυνομικά τμήματα (εσχάτως και σε μέσα μεταφοράς, ακόμα και σε βιβλιοπωλείο την περασμένη Πέμπτη!) αυξάνονται και πληθύνονται. Επιθέσεις δίχως λογική, από ανθρώπους που έχουν μπολιαστεί με μίσος για την «άδικη κοινωνία», την «βία της εξουσίας» και άλλα συναφή. Με άλλα λόγια αυτό που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα είναι μια γενικευμένη ανομία, η οποία θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια, χωρίς κανείς να αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεων του. Διότι η ανώνυμη επιστολή στην χ εφημερίδα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί στα σοβαρά ανάληψη ευθύνης.

«Η ασέβεια προωθεί την ελευθερία» έγραψε κάποτε ο Μαρκ Τουέϊν, αλλά αν ζούσε σήμερα είναι βέβαιο ότι θα καταδίκαζε τα συγκεκριμένα περιστατικά. Η «ασέβεια» του Τουέϊν βρίσκεται μετά βεβαιότητος εγγύτερα στην πολιτική ανυπακοή του Τζον Ρολς παρά στη φθορά δημόσιας περιουσίας μετά αποκριάτικων μασκών. Πράγματι, ο μεγάλος φιλόσοφος του Δικαίου σημείωνε ότι όταν κάποιοι πολίτες νιώθουν ότι ο νόμος προσβάλλει τα δικαιώματά τους, οφείλουν να τον παραβούν. Μόνο που αυτό πρέπει να γίνει υπό τρεις προϋποθέσεις: «1ον η παραβίαση του νόμου να μην εμπεριέχει βία, 2ον να γίνεται δημόσια (δηλαδή και χωρίς κουκούλες), 3ον οι παραβάτες να πληρώνουν το τίμημα της παράβασης. Το τελευταίο είναι κρίσιμο. Πρώτον, πιστοποιεί ότι οι παραβάτες δεν εξυπηρετούν ίδιον όφελος παραβαίνοντας το νόμο και δεύτερον μεγιστοποιείται το αποτέλεσμα της πολιτικής ανυπακοής. Είτε επικοινωνιακά είτε διά της νομολογίας που εκδίδει κάποιο δικαστήριο» (Πάσχος Μανδραβέλης, «Η Καθημερινή» 21.12.2008). Εν προκειμένω η παράβαση του νόμου 1ον είναι βίαιη, αφού ασκήθηκε ψυχολογική και σωματική βία σε υπαλλήλους των ΗΣΑΠ, 2ον έγινε με κουκούλες (έστω αποκριάτικες μάσκες, για να είμαστε και στο κλίμα των ημερών) και 3ον οι παραβάτες δεν είχαν καμιά διάθεση να «πληρώσουν το τίμημα της παράβασης». Άρα δεν πρόκειται για πολιτική ανυπακοή, αλλά για εγκληματική βία.

Το πιθανότερο είναι ότι αυτού του είδους η βία θα έχει βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα και μικρό έως μηδαμινό αντίκτυπο στη ζωή μας: δε θα σταματήσουμε να μετακινούμαστε με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, θα συνεχίζουμε να ψωνίζουμε από βιβλιοπωλεία και θα πηγαίνουμε στα αστυνομικά τμήματα για να διεκπεραιώσουμε υποθέσεις μας. Ωστόσο, η λογική που κρύβεται πίσω από πράξεις σαν και αυτές είναι δυνάμει επικίνδυνη, όσο βρίσκει ανθρώπους που επιδιώκουν (κατά δήλωση τους) με «θράσος, τρέλα και μίσος» την πραγμάτωση «λυσσασμένου αντάρτικου πόλης». Είναι δε βέβαιο ότι η Κωνσταντίνα Κούνεβα, στην οποία γίνεται αναφορά στην ανακοίνωση των δύο οργανώσεων, δε θα την ενέκρινε: είναι η βία που ασκήθηκε στην ίδια, από την ανάποδη, με την ίδια αφετηρία: τον παραλογισμό.

Δ. Τζ.